تو قرار بود پشت هر پنجره خورشید بذاری

نویسنده: نون میم - پنجشنبه ٢٩ تیر ۱۳٩٦

ظاهراً همه چیز خوب می گذرد من همان آدم لبخند به لب همیشگی هستم و او مثل همیشه کم حرف و آرام ظاهراً به سالهای هدررفته عمر فکر نمی کنم روزهای سرد و سخت را مرور نمی کنم و دارم از زندگی لذت می برم ظاهراً این روزها هیچ چیز آزرده ام نمی کند از مزایای خوب یک زندگی برخوردارم و ظاهراً شور و شوق سالهای اول زندگی درمن زنده شده پشت پنجره ایستاده ام در سکوت سالهای بلاتکلیفی مان را زیر و رو می کنم صدایم می کند بغضی را که دارد خفه ام می کند را آرام قورت می دهم و لبخندی تصنعی تحویلش می دهم او نمی داند که من اینجا تمام شده ام تمام شده ام